De laatste voorbereidingen en den første krysset!

In de extreme rust van de Skarvøyvika baai kunnen we jullie weer een update sturen! Zoals de naam van deze baai doet vermoeden, en zoals menigeen wellicht al was opgevallen op de AIS: We hebben de eerste oversteek achter de rug! Hierover later meer… eerst onze tijd op de Wadden en onze belevingen tot nu toe.

We hebben onze draai aan boord inmiddels goed gevonden. Het is toch altijd weer even wennen aan de ruimte, wat ligt waar, en “ik weet zeker dat ik het heb ingepakt”.. gelukkig is de boot ook weer niet té groot, dus de meeste spullen zijn inmiddels terecht.

Op Texel was het vooral heerlijk rustig, de eerste dagen lagen we met 5 a 6 boten in de gastenhaven (voor een haven met 250 plaatsen betekent dat dat je niet in de rij staat bij de douches..). Als echte toeristen hebben we de eerste (overigens regenachtige) dagen het Kaap Skil museum en Texelse Bierbrouwerij bezocht. Met de fiets zijn we later, toen de zon lekker begon te schijnen, tot aan de vuurtoren aan de Noordkant van het eiland geweest. Al met al blijft het heerlijk, uitwaaien op de Wadden.

We hebben de tijd daar ook nog goed gebruikt voor wat klusjes aan de boot: we ontdekten na een motorcontrole dat we door een “vergeten dopje” na motoronderhoud tijdens onze tocht van Scheveningen naar Texel zo’n 2L olie onder de motor / in de bilge hadden. Na kort contact met de monteur lag het dopje de volgende dag in de brievenbus van de havenmeester, en in de tussentijd is de bilge (inclusief de blikken bier die er liggen) weer brandschoon en zit er verse, maar vooral weer voldoende, olie in de motor. Een ander belangrijk onderdeel van de laatste klussen aan boord: de windvaan in gereedheid brengen.

Deze hebben we op weg naar Harlingen voor het eerst kunnen testen. Hoewel we een wat vlagerige windkracht 6 hadden leek het zover te werken.. wat laatste tweaks zou voldoende moeten zijn om ons straks naar de andere kant van de Noordzee te brengen! Want daar gaat het uiteindelijk allemaal om. 

Voorlopig lijkt het weer echter nog niet geschikt om richting het Noorden te gaan zeilen. Omdat we graag op Vlieland zijn, en door de toegang van de haven van Vlieland een vertrek richting het Noorden gemakkelijker is dan bij Texel zijn we op 12 mei met een overnachting in Harlingen met prachtig weer en het hele tij mee naar Vlieland gezeild. Het blijft voor ons een gevoel van thuiskomen hier. De heldere luchten en de combinatie van zee- en boslucht die je bij het binnenlopen van de haven al tegemoetkomt.. Anders dan hardlopen, wandelen, en met een boek in de duinen zitten hebben we hier nauwelijks gedaan! 

Uiteraard zijn we wel langzaam met de reisvoorbereidingen begonnen. Sinds de eerste dag op Texel zijn we de weersvoorspellingen voor de Noordzee goed in de gaten gaan houden. Een succesvolle oversteek begint natuurlijk bij de juiste weercondities (en we zijn natuurlijk vorige winter niet voor niets bij Gerrit Hiemstra op een weercursus voor zeezeilers geweest..).

In ieder geval bleven de voorspellingen gunstig voor een vertrek eind vorige week: door een redelijk stabiel hogedrukgebied boven Zuid Noorwegen zouden we zo maar 2 à 3 dagen oost-noordoosten wind kunnen verwachten op de Noordzee, en voor een passage naar het noorden is dat perfect: overwegend halve wind, en beperkte golfopbouw.. Tevens leek de windsterkte acceptabel: tussen 12 en 16kn wind. Na dag-op-dag dit beeld opnieuw te zien in de weersvoorspellingen betekende dit voor ons: op vrijdag 17 mei kunnen we los!

Oef, toch wel spannend.. Zijn we er wel echt klaar voor? Ruim 54u op zee? Is de boot er klaar voor? De reis nog één keer doorlopen: hebben we geen olieplatforms tussen 2 waypoints, komen we niet over zandbanken waar we mogelijk last van hebben? Geen andere rare dingen? We hebben wat extra nasi gemaakt, en een pan stamppot: als we tot nu toe iéts geleerd hebben van langere rakken is dat warm eten cruciaal is.. Maar goed, met ook dat in orde: let’s go!

 

Weerberichten aan boord van Liquid Spirit

Inmiddels hebben we wat we geleerd hebben van Gerrit Hiemstra gecombineerd met wat kennis en tools die we zelf al hadden.. We gebruiken hiervoor een combinatie van Windfinder, Bracknell weerkaarten (via de Zeeweer app) en SPOS. 

  • De kaart van Windfinder geeft een mooi globaal beeld van de windrichtingen en snelheden over een groter gebied voor een eerste schot voor de boeg.
  • De Bracknell weerkaarten geven een mooi overzicht van de ontwikkeling van hoge- en lagedrukgebieden, en geven voorspelde fronten en troggen mooi aan. Dit geeft voornamelijk een goed inzicht in de stabiliteit van het geldende weerbeeld. Met andere woorden: als deze kaarten en van dag tot dag heel verschillend uitzien, of als er echt lage lagedrukgebieden in de buurt liggen zullen we waarschijnlijk nog een dag of wat wachten..
  • Ten laatste gebruiken we SPOS (een professioneel weerprogramma gebruikt in de zeescheepvaart). Hierin kun je een geplande route over tijd combineren met de voorspelde weergegevens over diezelfde tijd om te kunnen zien wat je kunt verwachten onderweg.

Dit alles bij elkaar is wellicht wat overdreven voor de reis die wij nu ondernemen, maar we vinden het leuk, en geeft een goed inzicht van wat het weer boven onze route doet.. en voorkomt zoveel mogelijk verrassingen onderweg.

En dus, op 17 mei was het zover. Rond het middaguur met het tij mee Vlieland uitgezwaaid en koers gelegd richting het noorden. Daar werden we meteen herinnerd aan de veranderlijkheid van de Wadden.. Waar we de afgelopen jaren zonder problemen een aantal keer over de Westergronden ten westen van Terschelling hebben afgesneden werden we nu toch wel op het verkeerde been gezet door brekende golven, recht voor ons! Zitten we hier goed? Ja, zeker! Nou, klein stukje nog, en kijken wat de dieptemeter doet… BAM! Dat was de kiel langs de zachte zandbodem.. BAM! Nog een keer.. okee, rondmaken, nú! Met een gijp die iets bruter ging dan we normaal zouden willen zijn we rechtsomkeert gegaan langs exact dezelfde lijn terug. Niet begrijpend waarom de situatie nu anders was, en “we hebben toch echt de kaarten geüpdate” hebben we netjes de betonning maar naar buiten gevolgd..

Met de eerste lichte opwinding achter de rug gaan we onder vol zeil (grootzeil en onze nieuwe 20m2 fok) met 6,5kts heerlijk over de eerste fairway. Misschien nu de windvaan maar eens ècht proberen? Na niet meer dan 3 minuten rommelen met blokjes, lijntjes en een kettinkje heeft de windvaan het sturen van ons overgenomen, en we zouden het pas weer op de hand overnemen op 5nm van Mandal. Maar zover was het nog niet. De totale afstand van Vlieland naar Mandal is 302nm (550km), en met een gemiddelde snelheid van 5,5kts zouden we hier dus circa 55 uur over gaan doen. Ervan uitgaande dat wind en zee ons enigszins goed gezind zouden zijn.. Dit bleek gelukkig het geval! We hebben tijdens de hele reis tussen 13 en maximaal 25 knopen schijnbare wind gehad, uit hoeken van 25 tot 60 graden. Helaas was de mindere wind ook de wind met de kleinste hoeken, dus op een aantal momenten hebben we de motor wel bijgehad om goede gang en koers te kunnen houden (en we wisten nu zeker dat de olie gewoon in de motor zou blijven zitten, toch?)..

Wat op onze vorige reis naar Kopenhagen vorig jaar het meest tegenviel is de vermoeidheid na (toen) 34u achter elkaar op zee. We hebben nu met elkaar afgesproken dat we eerder om en om gaan slapen – onze zeekooi achterin is weer mooi ingericht. Maar na een aantal uur was het ons al duidelijk: het verschil tussen op de hand sturen / navigeren en het gebruik van de windvaan is een verschil van dag en nacht. In plaats van geconcentreerd op de hand koers proberen te houden is het nu een kwestie van om de paar minuten een snelle check: koers, AIS, zeilstand en stuurinrichting (zit alles nog op z’n plek) en tussendoor gewoon lekker onderuitgezakt de mijlen weg zien tikken. Natuurlijk laten we dit voor het verhaal een stuk romantischer klinken dan het was, het is tenslotte nog wel steeds onze huwelijksreis! Maar voor de intimi: ja, we zijn allebei tijdens allebei de nachten toch wel even zeeziek geweest.. Al met al is de reis toch snel verlopen, en heeft Noorwegen ons op 19 mei aan het eind van de middag met prachtig weer in de prachtige omgeving van Mandal warm onthaald! In 54u precies hebben we alle 302 mijlen overwegend goed afgelegd. Bij aankomst is dit gevierd met bier en goeie pizza op het dorpsplein, dat omringd is met witgeverfde houten huizen. Langzaam het besef dat we de eerste belangrijke oversteek achter de rug hebben. Proost!

Na een uurtje uitslingeren op het strand, en een prachtige wandeling rond de Risøbank was de dag gisteren ook snel voorbij. We hebben de nasi maar opgegeten waar we onderweg toch niet meer aan toegekomen zijn.. 

Na een dag motoren vandaag tussen prachtige eilanden en hoge rotspartijen hebben we nu net voor het eerst ons anker uitgegooid in de Skarvøyvika baai. We hebben niemand om ons heen, in de verste verte niet, met om ons heen niets dan groen en met slechts het geluid getik van de regen op het kajuitdak moet dit het nu toch wel echt zijn, het ultieme gevoel van wég zijn… 

 

6 gedachten over “De laatste voorbereidingen en den første krysset!

  1. Erwin zegt:

    Stiekem best trots op jullie! Wat een gaaf avontuur en hoe vet om nu alleen in zo’n baai te liggen. Maak daar wel mooie drone beelden van;)

  2. Aranka zegt:

    Het avontuur is nu echt begonnen. Wat schrijven jullie toch beeldend! Superleuk om te lezen. Kijk nu al uit naar het vervolg waarin jullie ons meenemen op jullie reis.

  3. Suzanne zegt:

    Joehoe! Dat is geweldig!
    Kunnen niet wachten de beelden bij het verhaal te zien, maar gelukkig schrijven jullie al lekker beeldend!
    Geniet ervan! We drinken er snel 1 op jullie gezondheid! Bijna 3 weken getrouwd!!!
    Liefs van ons allevier

Laat een antwoord achter aan Erwin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *